top of page
meggjorissen

Ik ben geen boomknuffelaar

Zelfcompassie


Een herstelproces brengt vaak gevoelens van wanhoop, uitzichtloosheid en angst met zich mee. Soms kan je het gevoel hebben dat je echt volledig vastzit en geen uitweg meer ziet…


Zelfcompassie kan je hierbij helpen. Het is geen magische truc om je plots beter te voelen, wel verzacht het heel wat. Met zelfcompassie laat je je gevoel toe in plaats van er tegen te gaan vechten. Je accepteert dat het er is (want gezien de omstandigheden is het toch echt wel normaal dat je je zo voelt), máár je identificeert je er niet mee. Dit laatste is erg belangrijk, want hier loopt het vaak mis. Je voelt je slecht en dat is wat het is. Je bént toch niet slecht, je voelt je zo op dit moment.


Inwaarts keren, zeker bij trauma, is niet altijd gemakkelijk. Zelfcompassie nodigt je uit om je gevoel op te merken, het er te laten zijn (niet mee in gevecht gaan) en op een vriendelijke manier kader te bieden: ‘Ik voel dat het me niet gaat vandaag, maar dat is oké. Ik kan niet alles in 1-2-3 oplossen. Ik bent al wel goed bezig met de 1 want ik zorg voor mezelf door deze oefening te doen. Als het enige wat ik vandaag doe overleven is, dan is dat helemaal prima. Ik weet zeker dat ik het anders wil zien, maar dat kan nu nog niet. Wat ik wel kan doen ondertussen is zacht zijn voor mezelf’.


Reset,

Refocus,

Readjust,

Restart.


17 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page